کلاس می گذارند
خاله تقریبا اکثر سیسمونی تربچه نقلی جان رو سفارش داد عموی تربچه از ترکیه آورد واسه بچه
چندتا تیکشم از کانادا دوستش آورد
نمیدونم شایدم واقعا کار خوبی باشه
اما یه جورایی حس کلاس گذاشتن داشت انگاری
مخصوصا که تعریف کرد که فلانی(این فلانی شوهرش متخصص اطفاله خودش یک زن خانداره که هم کلاسی یوگای خاله بوده و بشدت ادم حال بهم زنیه بس که هیچی نیست اما کلاس میذاره کلا حال من و عروس خاله و دور و بریا ازش بده ) گفت فلانی لباس هاس سیسمونی رو که دید سریع توش رو نگاه کرد گفت خب خیالم جمع شد رنگهاشم گیاهیه
مامان تا دست زده بود گفته بود وا چقدر زبرن لباسا لباس بچه باید لطیف باشه حتی اگر ایرانی ام میخریدی ازین لطیف تر بود
این حرکات بنظرم افراطیه
چون ما اینجام جنس خارجی تو مغازه ها داریم
و البته بیشتر ازین حالم بد شده که نظر ماد ر بچه پرسیده نمیشه
راجع به کالسکه در راستای حمایت از مادر بچه (که وقتی عمو از ترکیه عکس میفرستاد میگفت خوشم نمیاد ازین اجناس) گفتم کالسکه رو مادر باید انتخاب کنه خودش باید امتحانش کنه چون بیشتر قراره خودش هولش بده
خاله گفت نه مادر بچه اش رو میذاره پیش من و میره باشگاه و کلاس من باید نگهش دارم پدرم که بچه رو با ماشین جا به جا میکنه
گفتم خاله جان شما وقتت از مادره بچه پر تره
به هر حال بنظرم به او حق بدید بذارید خودش انتخاب کنه
(ممکنه متوجه نسبت ها نشید،مادر و پدر بچه جفتشون خواهر زاده های مادرم هستن)
سیسمونی ها فقط جنبه رو کم کنی پیدا کرده اصلا کاربردی نیست
دقیقا برداشت منم همین بود
البته یک سری چیزهام از سر کمبود اطلاعاته
مثلا دختر عموم بعد از اینکه بچش دو ساله شد می گفت من اگر از اول عادات بچم رو میدونستم هرگز خیلی از تیکه های سیسمونی رو واسش نمیخریدم
پسرش اصلا از صندلی ماشین استقبال نمیکرد یا با کالیسکه اوکی نبود
واقعا هم تا این حدش لازم نیست. یکچیزهایی باید باشند که واقعا به درد بچه و پدرمادرش بخورند اما همه اش شده فانتزی. چه قیمت هایی هم که دارند. اون هم برای یک مدت کوتاه.
واقعا